İki Kişilik- II

Ben koruyacağım gücümün yettiğince sevgimizi
Sen odun kes ,alışverişe git yeter
Ormanda yürüyüşe çıkarız ikindileri
Akşama dondurma yemeye gideriz
Hergün birlikte bezeriz televizyon karşısında
Doğum günlerimizi kutlarız başbaşa
plesteyşın oynarız,manga okuruz
Ben şiirler okurum sana,sen bana şarkılar
İki kişilik bir dünya kurarız
Tüm bunlar güzel değil mi
Neden olmasın ,neden mutlu olmayalım ki
Seviyorken bu kadar birbirimizi

İki Kişilik

Bazen bir şiir birleştiriyor bizi
Bazen bir şarkı
Biz ayrıyken de sevgili
'Ayrılıklarımız sevdaya dahil'
Varlığımız değil ruhlarımız birlikte
Ne farklılıklar ayırabiliyor bizi
Ne statüler,ne güzellik çirkinlik
Biz karşı koyuyoruz topluma
Onlarca yakışmıyoruz birbirimize
Her şey boş oysaki sevgimizden öte
Issız bir adada yaşar gibi kulak tıkıyoruz söylenenlere
Ben senden ötesini görmüyorum
Sen de benden ötesini
Zor böyle bir sevgiye sahip olmak
Zor kalbine dokunan birinin varlığı
Çok şanslıyız ikimiz de

Açlık

Açlığım onulmaz yara burada
Yüreğimde sevgi yoktu ki daha
Kritanya da boş  sokaklarda
Yazardım açtım çırpınıyordum

Kalemim kağıdım bir de ben vardım
Olmadı her şeyi ısırıyordum
Parmağım kanım emdikçe
Kahretsin yalnızdım avunuyordum

Bir alayla başladı onla hikayem
Sonsuza uzanan derince aşkım
Jlijali diye seslendim arsız
ve baktı içime sızdı ansız

Oysa ona layık değildim ki ben
Yırtık pardesüm olmayan yelek
Halim perişandı utanıyordum
Yürüyemiyordum yanında bile

Halimi duyup da öğrendiğinde
Hem sevinçliydim hem üzüntülü
Gönderdiği parayı kabul ettiğimde
Bir yandan acınmayı da sindiriyordum

Bir gemiye kapak attım nihayetinde
Bitirdim açlığımı bu hain şehri
Jlijali bu şehrin en narin sesi
Yankılandı yıllarca kulaklarımda

(KNUT HAMSUN IN ''AÇLIK'' ADLI ROMANIN TARAFIMCA ŞİİRLEŞTİRİLMİŞ HİKAYESİDİR.)

Boşuna Çabam

Kalbim kanatlanmış uçuyor sanki
Hangi hayalimin peşinde kimbilir
Gülemiyorum bu halime
Şİmdim hayallerimden çok uzak
Çaresizliğim kalıcı
Alışkanlık halinde umutsuzluğum
Kokusunu alıyorum oysa uzak mutlu günlerin
Sevimsiz baharlar mı yoksa umudumu karartan böyle
Ne kadar büyüğünü istesem o kadar küçülüyor gerçekler
Elimdeki ufacık şansları da yitiriyorum
En çok korktuğum şey oluyor
Çöküyor hüzün gözlerime
Anlıyor herkes çektiklerimi
Bir kuru hayale kalıyor işim
Romanlar şiirler kesmiyor kanatıyor artık
Düşlerimde o kadar mutluyum ki oysa
Her şey iyi her şey güzel
Mutluluk kanat takmış iki yanıma
'uyusam ve hiç uyanmasam' ı diliyorum gizlice
Belli ki bu dünya bana göre değil
Başa çıkacak gücüm yok demek ki olanlarla
Boşuna çabam...

Birlikte Farkettik Hiçliğimizi

Hiçbir şey olmayan ben 
Yalvarmıştım hiçbir şey olanlara
ve birlikte farkettik hiçliğimizi
Dünya böyleydi
Hiçbirşeykende herşeykende adımız varlıklar listesindeydi

Bekledim Olmadı Sevinemedim

Bekledim pencerede 
Ötecek kırlangıçları bekledim
Hep geldiler oysaki 
Yine de, olmadı,sevinemedim


Bekledim yoluna girmesini bir şeylerin
Hem de ne uzun beklemek
Girdi de sonunda
Yine de, olmadı ,sevinemedim

Bekledim bir'' an'' da olsa
Mutlu olmayı
Her mutsuzluğuma sığınak
Olmadı sevinemedim


Bekledim eskiye dönsün diye her şey
Zamanı geriye almayı çok ,çok istedim
.....
Olmadı sevinemedim


Bekledim ağlamayacağım günler gelecek dedim
Avutayım dedim kendimi
Olmadı sevinemedim


Bekledim bir mucizeyi beklemek gibi
Her şeye nedensiz inandım
Olmadı sevinemedim


Bekledim yüreğim durulsun dedim
Bunun için en sessiz geceyi seçtim
Jileti bileğimin üstüne koydum
Yapamadım,olmadı,sevinemedim

Korkarım Birleştirdiği Gibi Ayıracak Kader Bizi

Hiç ummadığım zamanlarda çıkıyorsun karşıma 
Takipte misin beni yoksa kader mi birleştiriyor yollarımızı bilmiyorum
Hep manasız bir korku kaplıyor içimi
Korkarım birleştirdiği gibi ayıracak kader bizi

Keşke Ben De Olsam Hercayi

Keşke bende olsam hercayi
Konup göçen bir kuş
Hep aynı şarkıyı dinlemekten bıkan
Hep yeni şeyler isteyen

Keşke ben de olsam hercayi
Konup göçen bir kuş
Bir mutluluktan diğerine koşsam
Sorumsuz seven ama hep giden

Keşke ben de olsam hercayi
Konup göçen bir kuş
günlükler dolusu hatıram
Hafızam dolusu anılarım olsa

Keşke ben de olsam hercayi
Konup göçen bir kuş
Seni düşünmekten bıksam
Keşke ben de olsam hercayi
Bir an önce seni unutsam

Mutlu Olmak Bana Göre Değil

Mutlu olmak bana göre değil
Bir adileşiyorum mutluyken
İki yüzeyselleşiyorum
Üç yalan bir dünyaya inanıyorum
Dört diyemeden uyanıyorum
Mutsuzluğum devam ediyor kaldığı yerden

Acı ve Gerçeğin Parantezi

Farklı sanıyorduk acılarımızı
Sebeplere ve yerlere bağlıyorduk
ve bir çok şey değiştirir sanıyorduk acımızın şiddetini
ve yalanlar söylüyorduk zavallı ruhumuza
Oysa farkında bile değildik yalanlarımızın
Hepimiz mi
 yani evet 
acı çekenler hepimizdik
Kimse değiştiremezdi bunu
Mimiklerimiz aynıydı
Aynıydı sahneye koyduğumuz melenkolik ruhlarımız,donuk bakışlarımız
ve farklı sözcüklerle ifade etsek de 
Aynıydı ruhumuzun derin uçurumlarından seslenen harfler
Sesliydi ya da sessizdi aynıydı ne farkederdi

Acemi Yaya

Parmaklarım sürekli gözümde
Bastırsam elimi görmesen bir şey
Gözyaşlarım dahi akmıyor artık
Tuttuğum bomboş bir kafa avuçlarımda


İçimdeki ses ,seni boğsam mı
Ne yapsam da gitsen kulaklarımdan
Kırılmaktan usanmış aciz kalbime 
Acıman gerekmez mi ,şu vakten sonra


Tamam, al hayalimi geri verme
Sana kalsın tüm yaşadıklarım
Beni yalnız bırak yeter ki burda 
İçime dolsun yeter şu temiz hava


Ben çoktan beridir bu hallerdeyim
Adım unutulmuş şiirlerdeyim
Başını ovduğum garip ve uzak 
Söylesene bu bela hala ben miyim


Ben miyim bir garip tatminsiz yolda 
Mızrağını saklamış bir asi uda 
Söyleye söyleye dermansız kalmış
Bu ben miyim yoldaki acemi yaya

Cebimizde Bir Yığın Tarih Sayfası

Biz mucizelerin farkedilmediği yerden gelme müsveddeleriz
Cebimizde bir yığın tarih sayfası
Ve bir türlü basmayan beyinlerimiz
Ve temizdir yüreklerimiz diyerek
Kapkara kalplerle geliyoruz
Bilmiyoruz hangi tarihte ağladık en son
Biz seviyorum deyip sevmenin ne olduğunu bilmeyenler
Cebimizde bir yığın tarih sayfası...

Biziz Masallardaki İyi Kalpli Kahramanlar

Her hayalde kendimiziz tozu dumana katanlar
Biziz masallardaki iyi kalpli kahramanlar
Hep arkamızı toplamış bir babayla
Biz yaramaz işe yaramayan çocuklar

Yediğim Her Darbeye Kader Dedim Sarıldım

Ben gariban bir kuştum
Uçtum uçtum yoruldum
Yediğim her darbeye
Kader dedim sarıldım

Unut Dedim

Unut dedim hem gerçeği hem beni
Unut dedim söylenenleri ve yazılanları
Unut dedim, hem aksimi,hem gölgemi ,hem beni...

Şarkıların Ne Dediği Önemli Değil

Şarkıların ne dediği önemli değil
Harfleri takılı kalmış notalardır içimizi ezen
Kayıp ruhlarımızdır sararmış sayfalarda çaresizce aradığımız
Yitmiş hayatlarımızdır kitapların bükülmüş sayfalarında defalarca okuduğumuz tekrar satıları
Hangi kitap bulursa toprağa, çok derinlere gömdüğümüz hazine küplerini
İçinden manasız kaz tüyleri çıkıyor
Çaresizlik nasıl anlatılabilir
Sorunları gömmekten başka çıkar yol olmuyor bazen
Acizlikten başka çıkar yol olmuyor bazen

Ağlamak Eğer Yakışıyorsa Birine

Ağlamak eğer yakışıyorsa birine
Aynalara bakarak şiar edinir kendine ağlamayı
Eğer düşman olmamaya başladıysa gözyaşlarıyla
Kim mendil tutabilir azgın dalgalara
Eğer acıyorsa kalbinin bir köşesi
Neden engeller konulmalı ki

Gelileler ve Sokratlar Öldükçe Yaşayacak

Normallik kitlelerin yığınlaşıp yanıldığı yer
Adını sanını kaybedip killeştiği yer
Düşünmeyenler,sürüler,çobanlar,güdülenler
Alkışlamak için arkadaşını bekleyenler
Takdir etmen için kendilerinden olmanı isteyenler
Gelenler gidenler var olmayanlar
Sen onlardan olma kurtar kendini
Gerçekleştir gizli benliğini
Unutma iyiler hep azınlık
Erdem hep zor olacak
Sokratlar hep asılacak
Gelileler hep gerçeği söyleyecek yine de
Erdemler ve gerçekler hep saklanacak,kötülenecek
Ama tarih ayıklayacak gerçek ile yalanı 
Gününü kurtaranlar yarına batacak
Gelileler Sokratlar öldükçe yaşayacak
Öldükçe övülecek...

Kalemim Değildir Asla Bunları Yazan

Neden yaklaşıyorduk her yüzümüze gülene
Neden kaçıyorduk yüzünde bir tek acı çizgisi bulunanlardan
Ruhlarımızın acı içinde olduğunu neden gizliyorduk
Bu maskeler neden oturmuyordu yüzümüze
Yaşlarımız görünmez mi sanıyorduk
Mendillere düşmandık neden
İzleri hala dururken yaşlarımızın
Anlatıyorum ama anlıyor musunuz bilmem
Kalemim değildir asla bunları yazan...

Çok Talihsizim

Bir pencerenin başında 
Yok olmuşum


Sokakta gezinenlere dalmışım
Yok olmuşum


Geçip gitmiş günlerim
Yok olmuşum


Sadece izlemişim 
Yok olmuşum


Sıradan bir hikaye benim kisi, sıradan bir yaşam
Sıradan bir son ,çok talihsizim...

Böyle Güçlü Göründüğüme Bakma

Böyle güçlü göründüğüme bakma 
Zavallının biriyim
Tırnakların çizse kalbimi
Yaramı kimbilir ne zaman iyi ederim


Biraz içten baksan hissedersin halimi
Dokunmadan kalbime çekersin ellerini
Gözlerimden içeri girebilirsen bir an
Anlarsın beni sevmenin çılgınlığını


Gün gelir git dersin sade içinden
O an hissederim sessiz giderim
Sırf o anın ihtimalinden
Şu an senin sevgine değer veremem


Olmaz bildiğim sevgi sevgi üstüne
Gerçek sevmedim dersen anlarım
Kalbimin içindeki acı
Geçmeyecek bekleme dersen anlarım


Kalbimi bıraktım o eski günde
Bir anı mutluluk sonrası acı
Bu acıya sebep o bir an mıydı
Keşke hiç olmasaydı
Hiç olmasaydı...

Öğrendim Ben

Öğrendim ben de tutulmayan sözleri 
Neden diye dövünmeyi öğrendim ben


Su içmeyi yemek yemeyi soluk almayı
Bunları yaparken yaşamamayı öğrendim ben


Uyumayı ama uyuyamamayı ölmeyi ama ölememeyi
Acılar içinde gülmeyi öğrendim ben


Aynalara bakmadan aylar geçmeyi
Gözümü kaşımı....kalbimi unutmayı öğrendim ben


Devam edemeyip hep durmayı
Dipsiz kuyulardan çıkamamayı öğrendim ben


Tutmayı içinde bütün sözleri
Boş konuşmaları öğrendim ben


Dokunmamayı hissetmemeyi kim olduğumu bilememeyi
Kendimden bile şüphe etmeyi öğrendim ben


Yabancılaşmayı elime ayağıma aksime suretime
Ben ben olmaktan çoktan çıkmayı öğrendim ben