Açlığım onulmaz yara burada
Yüreğimde sevgi yoktu ki daha
Kritanya da boş sokaklarda
Yazardım açtım çırpınıyordum
Kalemim kağıdım bir de ben vardım
Olmadı her şeyi ısırıyordum
Parmağım kanım emdikçe
Kahretsin yalnızdım avunuyordum
Bir alayla başladı onla hikayem
Sonsuza uzanan derince aşkım
Jlijali diye seslendim arsız
ve baktı içime sızdı ansız
Oysa ona layık değildim ki ben
Yırtık pardesüm olmayan yelek
Halim perişandı utanıyordum
Yürüyemiyordum yanında bile
Halimi duyup da öğrendiğinde
Hem sevinçliydim hem üzüntülü
Gönderdiği parayı kabul ettiğimde
Bir yandan acınmayı da sindiriyordum
Bir gemiye kapak attım nihayetinde
Bitirdim açlığımı bu hain şehri
Jlijali bu şehrin en narin sesi
Yankılandı yıllarca kulaklarımda
(KNUT HAMSUN IN ''AÇLIK'' ADLI ROMANIN TARAFIMCA ŞİİRLEŞTİRİLMİŞ HİKAYESİDİR.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder