mutlu olamaz bir yazar
çünkü yazman için bir tarafını kanatman gerekir her zaman
düşünmen gerekir
eski acılarını da unutmaman gerekir hiç bir şeyi unutmaman geerekir
yaralarını taze tutman gerekir yeni yaralara savunmasız kalırsın
her sözden incinir herkese acırsın
unutmak denen nimet kapından geçmez zaten
duyarlılığında üst sınırlarına varırsın
içindeki boşluğu hisseden kadar kaleme kağıda sarılısın
sözlerin beş para etmez ki sen de yazmaya başlarsın
bir de böyle dünyayı değiştirmeye çalışırsın