Bir Ben Kalmışım Dünyada Unutmayı Öğrenemeyen (şiiri)

Bir ben kalmışım dünyada unutmayı öğrenemeyen
Sevip unutamayan bir ben kalmışım
Sonsuz sevgilere inanan ,eski türk filmleriyle büyüyen
Yoluna devam edemeyen, takılıp kalan

Bir ben kalmışım dünyada unutmayı öğrenemeyen
Karşılıklı olmayınca sevmeyi bırakmayan
Sevginin beklemek olduğunun farkına varan
Bir ben kalmışım dünyada sonsuz sevgilere inanan

Oysa seviyorum diyen hep sendin
Kalbimdeki yerini de sen ettin
Şimdi ne oldu da böyle
Benden uzakta yeni dünyalar kurdun

Ben beklemeye alışık sevmeye alışık
Ben yavaş yavaş seven unutamayan
Sindire sindire olmadı ki bizim sevgimiz
Senin kimbilir bu kaçıncı sevgin kaçıncı unutuşun,
Bir ben kalmışım dünyada unutmayı öğrenemeyen

Gözlerin Beni Delip Geçiyor,Gözlerin Beni Deli Ediyor (şiiri)

Bilmiyorum gözlerin bana neler söylüyor
Bakışların beni delip geçiyor
Ayaklarım takatsiz sözüm manasız
Yanımdan geçerken içimde gelincikler açıyor

Acaba sen de benimle aynı düşlerde misin
Ağzımdan adın düşmüyor acaba sen de böyle misin
Bir başka gözle baktım sana bu akşam
Acaba sen de benimle bu halde misin

Daha önce seni nasıl görememişim
Yan yana büyümüşüz farketmemişim
Daha içimde sevdanın ilk tomurcukları
Bilmiyorum büyütsem mi büyütmesem mi

Gözlerin delip geçiyor her zaman böyle miydin
Gözlerindeki bu parıltı...herkese böyle mi bakıyorsun
Nasıl sevmiyor seni her gören
Sen hep yanımdaydın nasıl farketmemişim

Gözlerin beni delip geçiyor...
Gözlerin beni deli ediyor...

Ben Bu Ümitle Yaşıyorum (şiiri)

Tutunamadım gerçeklere
Yalanlar avutuyor
Gerçekler yabancı
Her söz kalbimden
Her şiirim sana
Biliyorum duyamıyorsun
Ama belki hissedersin halimi
Her şey mümkün
Belki bir gün bir yerde
Ben bu hayalle yaşıyorum
Ben bu ümitle yaşıyorum

Her Halinden Belli Sen Beni Sevmiyorsun

Seven bırakma beni der
Sen bırakmam seni diyorsun
Her halinden belli
Sen beni sevmiyorsun

Bazen gözlerimden hüzün akıyor
Sen farketmiyorsun
Hep kendi derdindesin
Hiç beni görmüyorsun

İstediğin mutluluk ben ya da başkasıyla
Ben olmasamda yoluna devam ediyorsun
Her halinden belli
Sen beni sevmiyorsun

Rahata Erdiğimiz Yer Mezar Olur Galiba

Ne zor yaşam
Savaşmak her zorlukla
Aileni korumak
Kendini korumak
Ezilmemek için çaba sarfetmek
Ayakta durabilmek

Ne zor yaşam
Çetin bir savaş yeri
Herkes kendi derdinde
Hasta yatağında

Ne zor yaşam
Tüketmek kendini bu uğurda
Bir kuru nefes için
Ne çok çaba

Rahata erdiğimiz yer mezar olur galiba

Seviyorsan Bile Sus Söyleme

Seviyorsan bile sus söyleme
Gün gelir unutursun
Beni incitme

Seviyorsan bile sus söyleme
Derin mi sevgin geçici mi
Gün gelir belki unutursun
Beni incitme

Kalbim sevmeye değil sevilmeye dahi kapalı
Seviyorsan bile sus söyleme
Gün gelir unutursun sakın beni incitme

Kendim Olmaktan Artık Usandım

Gelemedim üzüldüm kendi halime
Dayanamadım ağladım
Çaresiz baktım kan kırmızı aynaya
Kendim olmaktan artık usandım
Nefes almaktan artık usandım

İçimde Acı Sararıp Soldum

İçimde acı sararıp soldum
Kağıda kaleme sarılıp durdum

Ölmeye Yollar Buldum

Gün geldi ölümlerden ölüm beğendim
Attım kendimi balkonlardan aşağı
Bileklerim kestim haplar içtim tavanlara astım kendimi
Hepsi birbirinden iyi ölmeye yollar buldum

Ağlıyordum ve Uyuyordum

Her güne ümitle başlıyordum
Sonra hayal kırıklıkları
Kanatlarım yolunuyordu
Ağlıyordum ve uyuyordum

Hiç Kimse Anlamadı Beni

Hiç kimse anlamadı beni
Ne sen ,ne sessiz gece ,ne yeni doğan gün

Hiç kimse anlamadı beni
O yüzdendir ki büyüyemedim
Olgunluk es geçti
Hep aynı intiharın eşiğinde

Hiç kimse anlamadı beni
Sevgim saygım hoşgörüm yetmedi demek ki
Gözü dünyaya kapalı bir dünya kurmak benimki

Hiç kimse anlamadı beni
Ne sen ne eş dost
Hiç kimse anlamadı beni
Belki de ben anlatamadım

Hiç Mi Sevmedin Beni

Aynı zamanda farklıydı yaşamımız
Bir bağırışla bitti hikayemiz
İki çift sözü bekliyormuş duygular
Kaldım bir mezarın dibinde
Hisssederek hala
Bittiği yerden başlamıyor ne yazık hikayeler
O kadar büyülü değil hiçbir şey
Gerçeklik sarıyor her hikayeyi
Ne yazık bitti hikayemiz bir çift sözle
Ne kadar kolay gittin
Hiç mi sevmedin beni

Ne Kadar Usta Bir Yalancıymışsın

Anlayamamışım yalan söylediğini
Ne kadar usta bir yalancıymış
seni seviyorum derken başka ihtimalleri de değerlendiriyormuşsun

Anlayamamışım yalan söylediğini
Ne kadar usta bir yalancıymışsın
Aşk fısıltıları büyülemiş demek benim gözümü
Görememişim bir adım bile ötemi

Ne kadar usta bir yalancıymışsın
Taşlaşmış kalbimi yumuşatmışsın
Şimdi eskisinden daha da sert
Kırılmaya daha müsayit

Öyle zor ki yalanlarla yaşamak
Sürekli kendi aptallığına kızmak
Beddua etmemek için kendini tutmak
Eski bir çukura yeniden girmek
Ne kadar usta bir yalancıymışsın,anlayamamışım

Biz Hayal Aleminde bir Yığın Sarhoş

Biz hayal aleminde bir yığın sarhoş elimiz de kalem
Bir kaç kitap okudu diye kimimiz sanıyor  kendini aydın
Kimimiz bir kaç kitap okumadı diye tamah ediyor diğerlerine

Dokunman Gerekir Kalbine En Karanlık Gecede

Her şeyi göremezsin bazı şeyleri anlaman gerekir
Her şeyi anlayamazsın bazı şeyleri hissetmen gerekir
Her şeyi hissedemezsin bazen çok yakından bakman gerekir
Bazen hiç biri yetmez
Dokunman gerekir kalbine en karanlık gecede
Ansızın tüm safiyetinle

Bir Tuhafım Bu Aralar

Göz yaşlarını silmek isterdim
Ama uzaktasın
Çok uzağız birbirimize
Sevgi yakınlaştıramıyor bazen
Nefreti de beraberinde getiriyor
İçimi acıtıyor bunlar
Tuhaf bir his bu
Hem yakın olmak hem uzak
Hem sevmek hem nefret etmek
Bir tuhafım bu aralar
Midemde bulantılar